خود فراهم ڪردههاے حاصلم را باختم
پنجرہ بیپردہ از غم ڪوچہ اے آواز داد
تا بہ چشمانت نگاہ ِ مایلم را باختم
یڪ نفس با من نیآمد طالع همراهے ڪند
از بد ِ اقبال جان ِ راحلم را باختم
دست ِ عشقم را نخواندم ؛ آنچہ آخر رو نمود
- بودہ وُ نا بودہ ، حق وُ باطلم را باختم
این ڪہ حیران ِ تلاطمهاے دل افتادہ ام
راہ ِ برگشتن بہ سوے ساحلم را باختم
عشقبازے پیشہ ڪردم ؛ شرط بند ِ روزگار
- عشوهها افڪند عقل ِ عاقلم را باختم
دل بہ چشمان ِ خمارین باختن آسان نبود
سختتر ؛ آسان چہ حل ِ مشڪلم را باختم
از چہ دیگر وام گیرم از لب ِ شیرین مجال
تلختر " گویا " ڪہ بُرد ِ شاملم را باختم
:: برچسبها:
شعر ,